Posiadanie odpowiedniego wykształcenia, jest podstawowym warunkiem niezbędnym do uzyskania uprawnień budowlanych, weryfikowanym przez Okręgową Komisję Kwalifikacyjną na etapie złożenia wniosku przez kandydata.

Brak posiadania takiego wykształcenia kończy procedurę w sprawie nadania uprawnień budowlanych i skutkuje wydaniem decyzji negatywnej o odmowie nadania uprawnień budowlanych bez przeprowadzenia egzaminu.

Specjalności i zakres uprawnień wynikają ściśle z zał. nr 2 i 3 do rozporządzenia MIiR z dnia 29 kwietnia 2019 r., w sprawie przygotowania zawodowego  do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w których zawarte są kierunki studiów odpowiednich lub pokrewnych dla danej specjalności, a także zawody związane z budownictwem.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy Prawo budowlane warunkiem uzyskania uprawnień budowlanych jest posiadanie odpowiedniego wykształcenia:

- wyższego
- średniego
- zawodowego.

Oczywiście poziom wykształcenia determinuje też możliwy do ubiegania się poziom uprawnień budowlanych (np. bez ograniczeń, ograniczony)

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 2 ustawy Prawo budowlane ma to być wykształcenie techniczne.

Kryterium, według którego odróżnia się wyższe wykształcenie techniczne od wyższego wykształcenia nietechnicznego jest uzyskany tytuł zawodowy zamieszczony na dyplomie. Ogólnie obowiązuje zasada:, że absolwentom studiów na kierunkach technicznych nadaje się tytuł: „magister inżynier" lub „inżynier". Na pewno tej zasady nie spełnia tytuł zawodowy "magister" lub „licencjat".

Średnie wykształcenie techniczne zazwyczaj operuje terminem „technik" (np. budownictwa, drogownictwa, elektrotechnik), ale tutaj uznaje się także inne brzmienie zapisów dyplomu/świadectwa ukończenia kształcenia na poziomie średnim, które jednak ma potwierdzać kwalifikacje zawodowe w zawodzie nauczanym na poziomie technika.

Techniczne wykształcenie zawodowe jest potwierdzone dyplomem mistrzowskim w określonym rzemiośle (np. mistrz instalacji sanitarnych, mistrz instalacji elektrycznych).

Podstawą rozstrzygnięcia, czy posiadane wyższe wykształcenie techniczne umożliwia ubieganie się o uprawnienia budowlane, jest "wykaz kierunków studiów odpowiednich lub pokrewnych dla danej specjalności" wyszczególniony w Załączniku 2 do rozporządzenia MIiR z dnia 29 kwietnia 2019 r.. W swojej treści, rozporządzenie  formułuje następujące „ścieżki" oceny wykształcenia wyższego w odniesieniu do Załącznika 2 :

1.      nazwa kierunku ukończonych studiów jest zgodna z zakresem kierunku studiów wyszczególnionych w Załączniku 2

2.      z suplementu do dyplomu albo zaświadczenia o przebiegu studiów wynika, że nie mniej niż jedna trzecia programu studiów określonego w punktach ECTS, lub liczbie godzin zajęć obejmowała zajęcia kształtujące wiedzę i umiejętności odnoszące się do zakresu kierunku studiów w Załączniku 2

3.      nazwa specjalności lub zakres kształcenia określone w ramach kierunku studiów odpowiada zakresowi wiedzy i umiejętności dla danej specjalności uprawnień budowlanych lub:
informacje zawarte w suplemencie do dyplomu albo w zaświadczeniu o przebiegu studiów potwierdzają, że program studiów obejmował zajęcia w zakresie wymienionym w Załączniku 2.

W przypadkach, ukończenia studiów, których nie można "wpasować" w zapisy Załącznika 2 lub którym nie można przypisać wyżej wymienionych „ścieżek" (np. studia odbyte za granicą), komisja dokonuje indywidualnej oceny wykształcenia.

Pewien szczególny wyjątek dotyczy też osób, które przed dniem 25.09.2014 r uzyskały wykształcenie i przed tą datą rozpoczęły praktykę w specjalnościach kolejowej i konstrukcyjno - budowlanej.

W przypadku średniego wykształcenia technicznego, weryfikacji posiadanego wykształcenia
i kwalifikowania w zakresie zawodów związanych z budownictwem dla danej specjalności uprawnień budowlanych izba dokonuje przez stwierdzenie zgodności uzyskanego tytułu zawodowego technika lub mistrza albo uzyskanych kwalifikacji zawodowych w zawodzie nauczanym na poziomie technika z wykazem zawodów związanych z budownictwem określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

Jak widać, kwalifikowanie wykształcenia może nie być prostym zadaniem, wymagającym od zespołów kwalifikujących zawsze wielkiej staranności, a niekiedy także wnikliwości, szczególnie przy rozpatrywaniu wniosków w specjalnościach inżynieryjnych i instalacyjnych.